Bugün iyimser ve naif bir yazı yazmak istiyorum.

Türkiye İstatistik Kurumu Temmuz ayı enflasyon rakamlarını açıkladı. Doğruluğundan şüphe edilemez verilere göre, devletin koca kurumu yalan söylemez ya, tüketici fiyatları endeksi geçen yıl Temmuz ayına göre %79,60 artmış. Yani geçen yıl Temmuz ayında 2.5-3 lira olan 5 litrelik su bu yıl Temmuz ayında 5-5.5 lira civarında, hatta daha aşağıda olabilir.  O dönemde 6.5 -7 lira olan benzinin litre fiyatı 12.5 lira civarında olmalı. Ben pek sokağa çıkmıyorum ama Haber7.com’un 31.12.2021 tarihli haberine göre o tarihte son zamlarla 1 lira 25 kuruş olan 250 gr ekmeğin şu sıralarda yani Temmuz 2022 sonu itibarıyla 2 lira 25 kuruşun altında olması beklenebilir. Simit de aynı fiyat.

Bu arada Yurtiçi üretici fiyatları aynı dönemde %144,61 artmış. Bu da bize üreticilerimizin ne kadar fedakar olduğunu gösteriyor. Kendi maliyetlerindeki artışların %65’ini hiçbir şekilde tüketiciye yansıtmamışlar. Onlara ne kadar teşekkür etsek az. Da böyle yaşamaya nasıl devam edecekler?

İhracatımızın 2021 Haziran ayına göre bu yıl aynı ayda %18,7 arttığını müjdeleyebilirim (23 milyar 428 milyon dolar). Bazı kötümserler “ama aynı dönemde ithalat da %39,7 artarak 31 milyar 595 milyon dolar artmış, böylece bir ayda 8 milyar 167 milyon dolar daha kaybettik. Altı aylık dış ticaret açığımız, yani ticari kaybımız 51 milyar 401 milyon dolar oldu, bu günlük ortalama 285 milyon dolar eder, dış ticaret açığında rekora gidiyoruz” falan derse de kulak asmayın. Bunları dinlemek, sizlerin içinde bulunduğunuz durumu fark edip mutsuz ve huzursuz olmanızdan başka hiçbir işe yaramaz. “Başka ülkeler de aynı durumda” deyip geçin.

Şimdi bunları bırakalım, ben size bizim Fatih Ağabey’in en son numarasından bahsedeyim. Hani şu bizim apartman yöneticisi Fatih Ağabey, Büdü’nün babası olan…

Daha önce söylemiştim. Fatih Ağabey apartmanı sürekli borçlandırıyordu. Suistimallerini falan da fark ettik ama ne zaman bunlardan bahsetmeye kalksak büyük oğlu İyya’yı üzerimize salıyor ve terör estiriyor. Gerçekten korkuyoruz.

Mesela otoparkı falan başkalarına kiralamıştı, mecburen kendi arabamızı park etmek için ücret ödüyoruz. Geçen kıştan önce de yine para gerekince apartmanın kalorifer kazanını satmıştı. Yetki onda olduğu için bir şey diyememiştik. Haddine düşerse konuş. Kışa girdik, başladık üşümeye. Kalorifer yanmıyor ki. 

“Fatih Ağabey üşüyoruz” dedikçe “Bu kış çok soğuk geçiyor, herkes üşüyor. Bak şu apartmandakiler de perişan oldular ve üşümekten şikayetçiler” diye cevaplıyor. “İyi de onların kaloriferleri yanıyor. Anladık kış biraz soğuk geçiyor ama, onlar biraz fazla da masraf yapsalar ısınabiliyorlar sonuçta biz donacağız. Esas problem senin kazanı satmış olman” dediğimizde sürekli şükretmemiz ve sabırlı olmamız gerektiğini, alacağı tedbirlerle her şeyi düzelteceğini söyleyip duruyor, sonraki dönemde de kendisini yönetici seçmemizi istiyor. Bir sürü kişi kalorifer sistemi satılmamış normal apartmanlara taşınmak zorunda kaldı. Onların yerine sürekli başkaları geliyor. Soba alacak parası olanlar, Fatih Ağabey ile beraber hareket edenler, evlerine soba kurdular, rahatlar. Ayrılmak zorunda kalanlara da hayretler içerisinde bakıyorlar. “Bütün diğer apartmanlar çok daha kötü, biz çok iyiyiz, neden hala memnun değilsiniz ki?” diye soruyorlar. Onlar gerçekten de iyi durumda tabi. Zira Fatih Ağabey’in ekstra gelirleri kendilerini tekrar seçecek apartman sakinleri ile paylaştığı artık biliniyor.

Para bu ortadan kaybolmaz, birileri kaybediyorsa birileri muhakkak kazanıyordur elbet. Biz de ikilemde kaldık, Fatih Ağabey ve beraber hareket edenler gibi yalan dolanla zengin bir yaşam mı, yoksa namusumuz, şerefimiz ve öz saygımızla kendimiz olup sürünmek mi?

Baktım da yazıyı uzattıkça iyimserlikten de uzaklaşmaktayım ve ruhum kararmakta. En iyisi burada kesmek. Ne mutlu ki sizin apartmanlarda böyle yöneticiler yok. Bizi boş verin, güzel şeyler düşünün, keyfinize bakın.

Hepinize sağlıklı, huzurlu ve sorunlardan uzak bir Ağustos ayı dilerim.