Türk Dil Kurumu sözlükleri internet sitesine girip ‘kur yapmak’ söz öbeğini arattığımızda karşımıza şu açıklama çıkıyor:

Kur yapmak: ‘Karşı cinsten birine ilgi göstererek onun hoşuna gitmek, gönlünü kazanmaya çalışmak.’

İhracatçımız için bunun anlamı şudur: Karşı cins eşittir yabancı paradır ve bu yabancı paraya teveccühün artması, arttıkça da değer kazanması ihracatçının hedefidir şeklinde karikatürize edebiliriz.

Enerji fiyatları artıyor, hammadde fiyatları artıyor, işçilik ücretleri artıyor, üretici fiyat endeksi %136’ya düşünce seviniyoruz; ama ihracatçının birim satış fiyatı artmıyor. Kur da artmıyor… Dolayısıyla 2023 için kara kara düşünülüyor. Özellikle, yılın son ayında bir sonraki sene için alınan siparişler tamamen belirsizlik içeriyor. İhracatçı önünü göremiyor, el yordamıyla siparişini alıp dört gözle kurun artmasını bekliyor. Türev ürün piyasasındaki fiyatlamalarda da belki de şimdiye kadar görülmeyen bir makas var. Bir bankanın verdiği forward kuru ile diğer bankanın aynı vadeye verdiği forward kuru arasında 30-40 kuruş oynamalar var.  USD/TL’de neredeyse sabit kur rejimine geçtik. Euro ve Sterlin parite oynaklığı ile değişiyor, ama USD/TL hep aynı… Dolar endeksi inse de aynı, çıksa da aynı… FED, TCMB, enflasyon verisi, PMI, tarım dışı istihdam verileri vb. hiçbir şey USD/TL’yi kıpırdatmıyor. Bunun anlamı şu; serbest piyasaya bırakılmayan, merkezden kontrol altında tutulmaya çalışılan bir USD/TL fotoğrafı var. Bu nereye kadar gider? Bu yazıyı okuduğunuzda belki de değişim başlamış olacak. Asgari ücretin belirlenmesi, EYT’nin netleşmesini takiben değişim sürecinin başlayacağını tahmin ediyorum.

Diğer yandan, 3 Ocak 2023’de açıklanacak olan Aralık ayı enflasyonu baz etkisiyle düşecek. Kasım sonu itibari ile yıllık TÜFE %84’lerdeyken, yılsonu enflasyonunun %72’lerde kapandığını göreceğiz. 3 Şubat’ta açıklanacak Ocak ayı enflasyonu ile de yıllık enflasyonun %62’lere düştüğünü izleyeceğiz. Seçime kadar enflasyon %45’lere düşürülecek. Tabi buradaki enflasyon, her zaman değindiğim gibi resmi enflasyon… Sonuç şu; asgari ücretlinin de, diğer ücretlilerin de, emeklinin, memurun da görüp görebileceği en yüksek ücret zammı Ocak ayındaki zam olacak… Sonrasında enflasyon düşüşü, yeni hükümet, kemer sıkma politikaları derken böylesine bir tablo ile karşılaşmayacağız.

Diğer yandan, finansmana erişim mevzuuna değinmek istiyorum. Şirketler; her ne kadar faizler düşse de krediye erişmekte zorlanıyorlar. Faiz oranının dışında komisyon maliyeti var. Komisyonun dışında poliçe satın alma zorunluluğu var. Krediyi fatura karşılığı kullanma zorunluluğu var. Kullanılan kredinin bir kısmını vadesiz mevduat şeklinde blokede tutma ricası (!) var. Tüm bu koşullara rağmen, kredi bulabilen kullansın… Seçim sonrası; iktidar kim olursa olsun kesinlikle faizler artacaktır. Şirketinizin nakit akışını planlarken, özellikle yılın ikinci yarısına mümkün olduğunca daha az fon kullanım senaryosu koymanızda fayda var. Bu bireysel kredilerde de geçerli. Haziran sonrası faiz oranlarına yakalanmadan, paranın zaman değerini de hesaba katarak fon kullanım planları öne çekilebilir.

İhracatçı ‘kur yapmanın’ telaşesinde, işveren artacak maliyetlere bir teşvik beklentisinde, işçi ve memur dört gözle ücret zamlarını beklemekte, yüzbinlerce kişi emeklilik için olumlu bir haber peşinde, siyasiler seçim maratonunu başarı ile bitirme meşgalesinde, bir yandan ülkemiz geçmek bilmeyen bir grip salgınının pençesinde, öyle veya böyle bir sene daha bitmekte… Yeni senenin sağlık, huzur, bereket getirmesini temenni ediyorum. Anlamı esmer, içeriği güzel günler diliyorum.  Mutlu yıllar…