İstinaf mahkemesi bugün aldığı karar ile Uber’e Türkiye’de erişim engeli getiren ilk derece mahkemesi kararını hatalı buldu, Uber’e erişim engelini kaldırdı. Sarı taksi ürünüyle Türkiye genelinde faaliyet göstermeye devam edebilecek. Yeter mi? Hayır, Amerika’daki gibi kendi aracıyla taksi yapılabilmesinin de yolu açılmalı..

Uber, bugün 66 ülkede, 700’den fazla şehirde günde 19 milyon yolculuk yapılmasına imkân sağlayan global bir teknoloji platformu. Binlerce insana da is, ekmek kapısı. Ya da ikinci iş imkanı.

BMW jip ile Uber yapan şoföre sordum, kendi aracıymış, sıfır 60 bin dolara almış. Sadece cumartesi pazar ek iş Uber yaparak 3 yıl taksitle aldığı aracın bedelini 1 yılda ödediğini anlattı..

İstiyorum ki benim ülkemde de insanlar, verdiği her kuruşun hakkını sonuna kadar alsın. İşini yapan da daha çok kişiye bunu duyurabilsin, kapital sahibine, reklamı becerene, çenesi kuvvetliye müşterisini kaptırmasın.
İşte Uber! Gideceğin yeri yaz, yakındaki üç boy araç fiyatlarıyla karşında. Otomobil, steyşın, büyük jip/minibüs. Şoförlerini gör, hakkındaki yorumları oku, beğenmezsen başkası.. Teklif telefonunda “Yolda aynı yöne giden biri var, kabul edersen fiyat şuna düşecek..” Kaç dakika derse kapında bin git, kredi kartından alsın..
Sonra mail.. Şoförü değerlerdir, “çok konuştu, hiç hatır sormadı, aracı temiz mi, valizine yardım etti mi, müzik açtı mı..” puan ver. Kurallar belli, kötü puan limitini aşan sistemden kapı dışarı.. Beğendiysen bahşiş ver..

Uber’i bunca yıl taksi plakası baronlarına kurban ettik, Türk insanı da bu keyiften mahrum kaldı. Daha kötüsü, gelen turist Uber kullanmaya alışmış ama bizde yok.. Oturtalım taksici korsanların kucağına soğana çevirsin.. Sonra sadece Miami’ye yılda 70 milyon turist geliyor, tüm Türkiye’ye neden 50 milyon turist gelemiyor diye toplantı üstüne kongre yapar dururuz.. Ha bu sene patlar turizm, ha öbür sene..