Tel dolaptan buzdolabı'na geçiş süreci çok uzun oldu kasaplarımızın.. Derken yavaş yavaş 'buzdolabı yatırımı yapanlarının "ETLERİMİZ BUZDOLABINDADIR" levhası kasap vitrinlerinin demirbaşı oldu, yıllarca. Vatandaşa hem kaliteli hem de hesaplı et yemek imkanı sunan Et ve Balık Kurumu vardı. Hayvancılık yapan köylünün malını da değerine alır, parasını öderdi. Ne akla hizmetse 20 yıl önce EBK Kombinaları özelleştirildi. Hayvancılıktan başka geçimi olmayan Van'ın bile Et Kombinası halen kapısı kitli duruyor..

Sonrası malumunuz, fırlayan et fiyatları kasapları kuyumculardan fiyakalı hale getirdi, kuyumcu terazisiyle tarttırıp dirhemle et alır oldu ahali..

Ve son yıllarda eti pişirip de satmak aklına geldi kasapların.. Mutlaka "o kasap" "bu kasap"ın yanına bir de fiyakalı ecnebice lâf eklendi: 'steak hause'

Hele anamın ekmek tahtası gibi bi tahtaya koyunca pişmiş eti daha bi havalandılar..

Biz zaten milletcek Amerikalılar'ın damak tadına sahibizdir, tuğla kalınlığında az pişmiş severiz ya Dallas usulü beef i.. Tahta üzerinde fiyatı daha bi kalınlaştı da kalınlaştı..

Anadolu’nun kekik kokan dağlarında, yaylalarında ovalarındaki hayvancılığı tükettik de anguslara kaldık ya.. Daha da bişe demiyom gari..