Bir insan düşünün; alçak gönüllü ve bilgili olsun.. Bir diğeri; üretken ve yardımsever olsun.. Bir başkası ise; hem iyi yürekli hem de çalışkan! “Bu zamanda olabilecek şey mi bu” demeyin lütfen; içimizde yakın ve uzak köşelerde bu insanlar mutlaka vardır. Bu insanlar üstelik çok sevilir ve saygı görürler .. Söz konusu özellikleri taşıyan bu insanlara ERDEMLİ- ERDEM SAHİBİ insanlar diyoruz. Bu insanları görüp izledikçe gurur duyar, onlar gibi olmayı isteriz..

Zaman içerisinde bu insanları tanıyıp yakın durdukça, arka planda gizli bir duygu taşımaktan ve aramaktan yorgun olduklarını fark edebiliriz. Bu erdemli insanların kıymetli özelliklerine rağmen huzursuz olmaları nedendir acaba? Demek ki; sadece erdemlilik toplumsal mutluluğu tamamlamıyor ve terazinin öbür kefesinde yerini alacak daha büyük bir ifadeyi kazanmak için uğraş veriyor..?

Erdemli insanların aynı zamanda farkındalık algıları yüksek olsa gerek; Onlar inanmak istiyor!! “Sır tutan, sadık duyguları” kendine edinmek istiyor. Yetmiyor; sarsılmaz bir karakter sahibi olabilmek için bu özelliklere sahip örnekleri tanımak ve kendilerindeki tamamlayıcı zenginliğe ulaşmak üzere, nefis mücadelesini vermeye devam ediyorlar. Yıllar geçtikçe bu kazanımlara yaklaşıp elde etmekle yetinmeyip kendilerine bu katmanları edinebilmiş dostlar aramaya devam ediyorlar…

Peki, nereye kadar? Gittikçe kalabalıklaşan dünyada hayat standardını düşünen umarsız insanlar ne yazık ki ters orantıda artmaya devam ediyorlar. İşte bu şartlar altında “kendisine inanılır-güvenilir insanların sayısı azınlıkta kalmakla beraber” aranılan ve özlenen kıymetli kişiler toplumdaki yerini bir kale gibi korumaktadırlar. Yaşanacak “bir ömrümüz” var; atalarımız “imtihan dünyası” dedikleri yerküre üzerindeki yüksek kalitede hak edilmiş bir hayatın var olduğunu işaret etmişlerdir. Bilinç ve vicdan sahibi insanlar hem güvenilir, hem de erdem sahibi örnek kişilerdir. Onları tanıdıkça saygı gösterir ve kendimize örnek alırız daima…

Güvenilir ve erdem sahibi kişilerden olmak ergenlik döneminde ilk sinyallerini verir. Çünkü genç bireyler hane halkının dışında “kim, nerede, ne yapıyor” benzerliğinde çok sayıda soruları biriktirir. Zaman içinde bu sorular cevap bulmaya çalışır. Olgunlaşma dönemi dediğimiz 25/35 yaşlarında kişilerin toplum katmanlarındaki yer edinmeleri, bir ayna gibi hak edilmiş kamusal değerlendirmeleri kendisine kazanç olarak yansıtır. Yani “ilâhi adalet kamu vicdanında saklıdır” diyen bir Japon atasözüne göre kitlesel insan varlıkları içerisinde güvenilir ve erdem sahibi kişilerin çokluğuna özel bir anlam yüklenmiştir.

Bu yazının özetinde, gençlerimizin bireysel görüş yoluna çeki düzen vererek toplumumuzun kalkınmasını kolaylaştırıp hızlandırabilmesinin önemi ve gereğine dikkat çekilmiştir. “Güvenilmek sevilmekten büyük erdemdir” demeyi seçebilmiş ileri toplumlar, sihirli değneklerle değil; bu sözler ve benzerleriyle felsefi doğrulamayı erken çağda yapabildiklerinden dolayı bize göre fazlasıyla açık ara önde duruyorlar. Çözüm var mı? Evet, önce durum tespiti, iyi bir programlama, güçlü bir ortak hareket ve inanç birliğini sağlamak. Bu hareket hata yapmadıkça katılım ve kitlesel başarı mutlak eserini verecektir…