Yüksek kredi faizleri, azalan satışlar, artan  maliyetler ile mücadele ederken,

Borçların ödeme vadeleri  geldi, çattı.  Finansmana ulaşmak zorlaştı.

Firma sahipleri o kadar bunaldı ki, şirketlerini satarak rahatlamayı hedefliyorlar.

“Yurt dışından yatırımcı bulsam, şirketin tamamını satsam yada yarısına ortak alsam … Ama nasıl yapsam, nereden başlasam?” sorularını kendilerine soruyorlar.

Ancak firma sahipleri şirket birleşme ve satın alma faaliyetleriyle ilgili teknik konulardan halen çok uzaktalar. Yabancı ortak bulan şirketler birkaç sene öncesinden  hisse satışı için  hazırlık yapmaya başlıyorlar.

*Firmanın piyasa değerinin belirlenmesi,

*Marka değerinin tespit edilmesi en önemli konular arasında yer alıyor.

Bu konular, şirketlerin finans yöneticisinin sorumluluğu altında. Ancak bu işlevleri kullanabilen finans yöneticileri şirket bünyelerinde yer alıyor mu? Ya da finansal sürecini kendi yöneten patronlar bu konulara hakim mi? Elbette hakim değiller. O sebeple  Finansal Yönetim  ve Finansal Danışmanlıklar değer kazanmaya başladı.

 Patron net kâra bakar, uluslararası standarttaki  yatırımcılar  yada kreditörler ise EBİTDA’ya (FAVÖK) bakarlar. Şirketlerin toplam ve gerçek değerleri ‘Maddi ve Maddi olmayan varlıklarının’ birlikte hesaplanması ile ortaya çıkar. Ayrıca entellektüel sermaye de önemlidir.

Özel finansal sorunların çözümü, şirket birleşmeleri ve satın almaları sadece ülkemizde  değil,  dünyanın  gündeminde de ağırlığını artırmaya devam ediyor

Sağlıklı bilançolar, verimlilik analizleri sadece yabancıya şirket satmak yada ortak almak için değil, bankacılık dışındaki fon kaynaklarından yararlanmak için de bir gereklilik haline geldi.

Finansal piyasalarda kullanılan genel kabul görmüş şirket değerleme yöntemleri 16 farklı başlık altında incelenebilir. Yani çok detaylı bir çalışma serüveni demek. Bugünden yarına hazır olmaz, birkaç sene hazırlık yapmak gerekiyor.

Türkiye’de Yaşanan kur artışları  yabancılar için daha ucuza şirket alışı anlamına geldiği için yabancıların halen talebi  var. Ancak bilançolar çok sağlıksız olduğu için yabancı yatırımcı faaliyetleri tam yorumlayamıyor.

Borsa İstanbul’da %62 dolayında yabancı payının olması, Türk şirketlerine Yabancıların ilgi gösterdiği anlamına geliyor. Türev enstrümanlar ve varlığa dayalı yeni borçlanma araçlarının cazibesi de  finans yönetiminin  değer kazanmasında önemli bir paya sahip.

 Piyasalarda artık komplike finansal ürünler işlem görmeye başlamış durumda. Firmaların  risk yönetimini yapabilmeleri için  bu ürünleri kullanabilmeleri gerekiyor. Krizleri ve risklerini  yönetemeyen devasa firmaların battığını acı  deneyimlerle öğrendik.

KOBİ’lerin finans fonksiyonu, genellikle işletme sahibi veya genel müdür tarafından yerine getiriliyor. Orta büyüklükteki işletmelerde ise,  genellikle finans fonksiyonu muhasebe çatısı  altında toplanıyor. Oysa ki sadece finans yöneticisi değil, işletmelerde  “Finans Komitesi” yer almalı ki şirket satışı, şirket birleşmesi, fon kaynakları temin edilmesi hususunda profesyonel yol izleyebilsinler.

Bir şirketi satmak, ürün ya da malzeme   satmaya benzemez. Alıcı için bu bir yatırımdır ve yatırım değerlendirme analizi ister. Birçok etken değerlendirilir. Nedir bunlar?

 En önemlisi ise şirketin kârlılığı. Kâr ya da zararı tespit etmek için hesap yapmak gerekir. Hesaplama yapmak için ise tek argüman mali veriler ve finansal analiz çalışmasıdır. Yurtdışındaki  yeni ortak adaylarını ikna edebilmek için mali verilerin dengeli, mali analiz rasyolarının yeterli, faaliyet karlılığının sektör ortalamasını yakalamış olması   şart.. Benden söylemesi..